Η πρώτη έδρα της νεοϊδρυθείσας το 1878, Νιούτον Χιθ, ήταν το «Νορθ Ρόουντ». Το 1893 η ομάδα μετακόμισε στο «Μπανκ Στριτ», ενώ το 1902 άλλαξε ονομασία και χρώματα. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που αγωνιζόταν πλέον με κόκκινες και άσπρες εμφανίσεις, το 1908 κατακτά τον πρώτο της τίτλο, το πρωτάθλημα Αγγλίας, αλλά και το νεοσύστατο Τσάριτι Σιλντ.
Αλλάζει επίπεδο...
Η κατάκτηση του «παρθενικού» Κυπέλλου έρχεται την αμέσως επόμενη χρονιά για να επιβεβαιώσει ότι η ομάδα έχει αλλάξει επίπεδο. Ανήκει πλέον στις δυνάμεις του βρετανικού ποδοσφαίρου. Αυτό που χρειάζεται για να κάνει πιο γερά τα θεμέλιά της, αλλά και για να εκτοξευτεί είναι ένα καινούριο, δικό της γήπεδο.
Την οικονομική κάλυψη του έργου ανέλαβε ο τότε πρόεδρος του συλλόγου, Χένρι Ντέιβις, που ξόδεψε 600.000 λίρες για να κάνει το όνειρο όλων πραγματικότητα. Τα αγωνιστικά εγκαίνια του «Ολντ Τράφορντ» έγιναν στις 19 Φεβρουαρίου του 1910, με το αποτέλεσμα να μην είναι και το. ενδεδειγμένο για τους γηπεδούχους: ήττα με 4-3 από τη Λίβερπουλ.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό στοιχείο, ωστόσο, είναι ότι το περίφημο γήπεδο της Γιουνάιτεντ πήρε το όνομά του από έναν σκύλο. Ο γερασμένος (γι' αυτό και το «Ολντ») Τράφορντ, που τριγύριζε στην περιοχή, ήταν μόνιμος. επιστάτης κατά τη διάρκεια των έργων. Ο θρύλος λέει ότι λίγο μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής ο γερο Τράφορντ πέθανε, αλλά το όνομά του πέρασε στην αιωνιότητα.
Αναγκαστικά στο «Μέιν Ρόουντ»
Η Γιουνάιτεντ δεν αποχωρίστηκε ποτέ από τότε το «σπίτι» της, παρά μόνο για μία οκταετία. Το διάστημα 1941-1949, όταν και χρησιμοποίησε για έδρα το γήπεδο της μισητής συμπολίτισσας, Σίτι, «Μέιν Ρόουντ». Οι λόγοι, ωστόσο, ήταν κυριολεκτικά ανωτέρας βίας. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το «Ολντ Τράφορντ» επιτάχθηκε από τον στρατό και χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη.
Οι αγώνες συνεχίζονταν κανονικά μέχρι να αρχίσουν οι. βομβαρδισμοί. Το πρώτο από αέρος χτύπημα των Γερμανών έγινε στις 22 Δεκεμβρίου του 1940. Η Γιουνάιτεντ επέστρεψε μετά τις απαιτούμενες ανακατασκευές στις 8 Μαρτίου του 1941, αλλά τρεις μέρες αργότερα οι Ναζί βομβάρδισαν και πάλι την περιοχή προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και αποτελειώνοντας το γήπεδο.
Πέντε αστέρων
Το «θέατρο των ονείρων», όπως το πρωτοαποκάλεσε ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γήπεδο στην Αγγλία μετά το «Γουέμπλεϊ», αλλά και το μόνο -μαζί με το στολίδι του Λονδίνου- που έχει εκτιμηθεί από την ΟΥΕΦΑ ως πέντε αστέρων και μπορεί να φιλοξενήσει τελικό του Champions League.
Στις εξέδρες του χωράνε 75.811 θεατές, ενώ το ιστορικό ρεκόρ προσέλευσης είναι 76.962 θεατές στον ημιτελικό Κυπέλλου Αγγλίας του 1939 ανάμεσα στη Γουλβς και την Γκρίμσμπι. Στον αγωνιστικό του χώρο έχουν διεξαχθεί αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου, Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ο «εμφύλιος» ιταλικός τελικός του Champions League του 2003, ενώ προσεχώς θα ακολουθήσουν και παιχνίδια των Ολυμπιακών Αγώνων.
